20. Yüzyıl Müzikleri hakkında yazı yazmaya başladığımda, aktif dinlemenin önemini tam olarak kavrayamamıştım. On üç blog yazısı yayınlasam da sanatçıların birçok eserini dinleyip; tarzlarını, gelişimlerini, nasıl devam ettikleri hakkında da fikir sahibi oluyordum. Eserlerinin arkasındaki hikayeleri, bilmediğim dilleri çevirerek aslında bakış açımda farklılığı sağlayacak anlatıları olduğunu farketmiş oldum. Eğer dinlediğim müzik başka birileri tarafından yorumlandıysa onlara da göz attım ve hepimize genel olarak aynı fakat detaya inince farklı hisler, düşünceler yaşattığını gördüm.
En önemli çıkarımım her eserin bir hikayesi olduğuydu, bir duygu yaşatmak, bir an vs. ve ele aldığım eserler/sanatçılar o kadar profesyonelmiş ki demek kesinlikle başardıklarını düşünmekteyim. Eğer sorarsanız ki ‘’Dinlediğim bir müziğin illa hikayesine de bakmalı mıyım?’’ diye, cevabım hayır olur. Fakat hikayesine baktığınız zaman bu durum size farklı bir bakış açısı katabilir aynı zamanda duygularınızı daha da kesin tanımlayabilirsiniz. Ancak aktif müzik dinlemeyi kesinlikle tavsiye ediyorum. Çünkü o an ki odağınız aslında sadece o an, o müzikle yaşıyorsunuz/etkileşim halindesiniz ve farketmediğiniz birçok nokta yakalıyor, enstrünmanların çalınışına tanıklık ediyorsunuz. Ayrıca o müziği daha da iyi anlıyorsunuz, bu da müziğin zamansızlığını, yüceliğini kanıtlar nitelikte oluyor.
Demem o ki, 20. Yüzyıl Müzikleri aktif olarak müzik dinlememe olanak sağladı bu sayede eserlerin derinliğinin farkına vardım. İlk dinlediğimde uzak gözüken parçaları tam dikkat vererek dinlediğimde anlatmak istediklerini anlıyor hale geldiğimi gördüm. Aktif müzik dinlemek, insanları dinlediği parçayla daha güçlü bir iletişim kurmasına olanak sağlıyor. Hakkında yazdığım on üç blog yazımı da aynı şekilde dinledim ve bu sayede daha içime siner halde yorumladığımı düşünmekteyim. Bundan sonra ki yorumlayacağım müzik parçaları hakkında da aynı şekilde devam edeceğim…
